เรื่องเล่าระหว่างทางกลับบ้านกับเพื่อน
จริงๆเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นไม่นาน คือเมื่อวานระหว่างกลับบ้าน
เรานั่งรถกลับบ้านไปด้วยกัน เพราะทางเดียวกัน
เพื่อนบอยด์ทำงานด้านคอมส์เหมือนกัน
แต่เป็นสาย Computer Graphic ด้าน Design
(ถ้ามันอ่านอยู่คงรู้แหละ ถถถถถ)
ระหว่างทางรถก็ค่อนข้างติด
(ติด xxxๆ เลยก็ว่าได้)
เพราะต้องผ่านแยกแคราย
และช่วงนั้นกำลังทำรถไฟฟ้า
คือเหลือทางวิ่งบางจุดแค่เลนเดียว
และบางจุด 2 เลน แต่ก็มีรถจอด คิดดู๋
พอรถติดปั๊บ ก็เป็นช่วงเวลาของการเริ่มต้นสนธนา
.
บอยด์: เมิงว่าช่วงเวลาไหนที่เมิงคิดว่าอยากย้อนเวลากลับไปวะ !
เพื่อน: อืม … กูว่า กูอยากย้อนกลับไปช่วงปี 1 หวะ
บอยด์: (สงสัยทำไมต้องปี 1 วะ!?)
เพื่อน: กูอยากย้อนไปเปลี่ยนสายสกิล Design
เพื่อนบอยด์ปัจจุบันทำงาน Design แต่นางอยู่สายตัดต่อ
ปัจจุบันก็มีลองทำพวกปั้นโมเดลนะ
แต่ก็เข้าใจแหละ มันใช้เวลาในการเรียน หรือฝึกฝนนานอยู่
เพราะงานสาย Design ตัดต่อนี่แม่งต้องอดทนจริงๆ
ไหนจะกลับดึก หอบงานทำที่บ้านต่อ
หรือไม่ก็นอนค้างเป็นเดือนๆเลย !
บอยด์: เปลี่ยนสายไปทำอะไร ? (เราถาม)
เพื่อน: อยากไปสายปั้นโมเดล 3D
บอยด์: เราก็ร้องอ๋อเลย เพราะเข้าใจ
ณ ตอนนั้นด้วยนิสัยชอบเล่าเรื่อง
คือถ้าใครสนิทกับบอยด์จะรู้เลยว่าคุยได้ตลอดเป็นละครฉากๆ
แล้วทีนี้เราก็เริ่มต้นด้วยเรื่องสมมติ !??
บอยด์: เอางี้ ถ้าเมิงย้อนเวลากลับไปได้ จริงๆนะ
ถามคล้ายๆเดิม คราวนี้สมมติว่าย้อนเวลากลับไปได้จริงๆ
เพื่อน: โหววว ถ้ากูย้อนกลับไปได้นะ กูซื้อหุ้นรวยไปแล้ว
บอยด์ + เพื่อน: (หัวเราะกันดังลั่น ถถถถถถ)
บอยด์: อ่ะ กูให้เพิ่มอีกอย่างด้วย ในขณะที่ย้อนเวลากลับไปได้เนี่ย
เมิงมีความทรงจำในปัจจุบันทั้งหมดด้วยนะเว้ย !!
เพื่อน: ok งั้นกูย้อนไป ปี 1 เนี่ยแหละ
เพราะปัจจุบันเองกูก็ได้สกิลตัดต่อชำนาญละ
กูอยากกลับไปตั้งใจฝึกฝนสาย 3D มากๆเลย
บอยด์: (เพื่อนเราแม่งรักในอาชีพจริงๆหวะ)
บอยด์: เอางีี้ กูให้พรเมิงเรียบร้อยละ !!
เพื่อน: (ทำหน้า งง !!)
เพื่อน: เดี๋ยว อะไรของเมิงวะ !
บอยด์: เมิงลองคิดดูนะ !
จริงๆแล้ว เราอาจจะเป็นตัวตนที่ย้อนเวลามาจากในอนาคตก็ได้ ??
เพียงแต่ว่าความทรงจำของเรา ไม่ได้ตามมาด้วย !!
นั่นหมายความว่าเราสามารถเริ่มต้นทำอะไรก็ได้ตลอด
ทุกๆช่วงเวลาที่ผ่านไป
มันอาจจะเป็นช่วงเวลาที่ตัวตนในอนาคตของเราย้อนมาก็ได้ !!!
ดังนั้น กูว่านะ เมิงเองก็สามารถไปสาย 3D ได้เว้ยเห้ย
หรือยิ่งกว่านั้นนะ เมิงอาจจะทำอะไรมากกว่านั้นก็ได้
เพื่อน: (…)
บอยด์: (แอบเห็นเมิงยิ้มนะ ถถถถถ+)
ซักพักจากนั้นก็ถึงป้ายพอดี
แล้วก็เดินทางแยกย้ายกลับแยกทางกันไปต่อ
จบอีกหนึ่งวันที่มากกว่าหนึ่งวันจริงๆ
บางครั้งแค่ได้สนทนากับเพื่อนสนิท
แค่ช่วงสั้นๆ แมร่งก็โคตรดีแล้วจริงๆ
ปูลู เรื่องเล่าเยอะจริงๆ ใจจริงอยากทำเพจแนวเขียนเล่าเรื่องเก็บไว้นะ
เป็นเรื่องราวที่ได้คุยกับคนที่พบเจอ หรือเรื่องราวความประทับใจไว้จุง
แต่ก็มี Blog อยู่่แล้วนี่หน่า ถถถถถ อัพเดทในนั้นละกันเนาะ ^^
ปูลู2 รูปถ่ายมื้อดึกก่อนเข้าบ้าน